Safavi F, Sharifi H, Jangipour Afshar P, Vazirinasab H, Daraei H. Investigation of the relationship between environmental factors and the prevalence of cutaneous leishmaniasis in Jiroft city during 2015-2022. ijhe 2025; 18 (2) :317-334
URL:
http://ijhe.tums.ac.ir/article-1-7001-fa.html
صفوی فرزانه، شریفی حمید، جنگی پور افشار پریا، وزیری نسب حبیبه، دارائی هستی. بررسی ارتباط بین عوامل محیطی و شیوع بیماری لیشمانیوز جلدی در شهرستان جیرفت طی سال های 1400-1393. سلامت و محیط زیست. 1404; 18 (2) :317-334
URL: http://ijhe.tums.ac.ir/article-1-7001-fa.html
1- مرکز تحقیقات مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران و گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
2- گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
3- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، جیرفت، ایران
4- مرکز تحقیقات مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران و گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران ، hasti.daraei@yahoo.com
چکیده: (560 مشاهده)
زمینه و هدف: لیشمانیوز یک بیماری عفونی پوستی است که بروز آن تحت تأثیر شرایط اقتصادی، فرهنگی و محیطی است. از آنجاییکه جیرفت یکی از کانونهای اصلی لیشمانیوز است، هدف این مطالعه تعیین تأثیر عوامل محیطی بر شیوع لیشمانیوز در جیرفت طی سالهای 1400-1393 بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی است. نمونه شامل بیماران با تشخیص قطعی بودند. دادههای محیطی و اقلیمی مورد استفاده در این مطالعه شامل دما، بارندگی، کل روزهای آفتابی و رطوبت بودند که از سازمان هواشناسی استان گردآوری شدند. سپس عناصر محیطی موثر بر شیوع لیشمانیوز در سطح منطقه مطالعه و هر یک از کانون های دارای لیشمانیوز جلدی در سطح منطقه به طور جداگانه در طول دوره مورد مطالعه بررسی شد. برای آنالیز از بستهtseries" ، "forcast و "TAS" در نرم افزار R و برای رسم نمودار پراکندگی بیماران در منطقه از نرم افزار GIS استفاده شد.
یافتهها: تعداد کل بیماران لیشمانیوز جلدی شهری و روستایی 269 نفر بود که 23/4 درصد آنها 6 تا 15 سال و 50/2 درصد مرد بودند. میزان بارندگی و ساعات آفتابی با لگ صفر (log 0) بر تعداد موارد لیشمانیوز جلدی تاثیر منفی داشتند. روند کلی بروز لیشمانیوز جلدی در طی سال های مورد مطالعه روند کاهشی داشت. به جز سال های 1396 و 1400 که یک روند افزایشی را طی کرد.
نتیجهگیری: هر چند برخی از شرایط محیطی تاثیر معکوس بر بروز لیشمانیوز داشتند، با اینحال لیشمانیوز همچنان بیماری اندمیک کرمان و شهرستان جیرفت است؛ لذا گسترش و تداوم مداخلات پیشگیرانه همراه با بهبود تشخیص، مراقبت و درمان برای کنترل بیماری ضروری است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى