دوره 18، شماره 2 - ( 6-1404 )
جلد 18 شماره 2 صفحات 360-349 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghaderi M H, Teimori A, Askari Hesni M. Study of heavy metals concentration in liver, gills and muscles tissues of Lutjanus ehrenbergii from the Hengam Island, Persian Gulf. ijhe 2025; 18 (2) :349-360
URL: http://ijhe.tums.ac.ir/article-1-6960-fa.html
URL: http://ijhe.tums.ac.ir/article-1-6960-fa.html
قادری محمدحسین، تیموری آزاد، عسکری حصنی مجید. بررسی غلظت فلزات سنگین در بافت های کبد، آبشش و عضله ماهی سرخو خال سیاه (Lutjanus ehrenbergii) جزیره هنگام، خلیج فارس. سلامت و محیط زیست. 1404; 18 (2) :349-360
محمدحسین قادری1 
، آزاد تیموری1 ، مجید عسکری حصنی*2
، آزاد تیموری1 ، مجید عسکری حصنی*2
1- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
2- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران ،mahesni@uk.ac.ir
2- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران ،
چکیده: (670 مشاهده)
زمینه و هدف: با توجه به اثرات منفی فلزات سنگین و انتقال آن از طریق زنجیره های غذایی به انسان، مطالعه حاضر به منظور بررسی غلظت فلزات سنگین آهن، روی، کادمیوم، سرب، باریم، نیکل، مس، وانادیوم و آرسنیک در بافت های آبشش، کبد و عضله در ماهی سرخو خال سیاه(Lutjanus ehrenbergii) انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تعداد 30 قطعه ماهی سرخو خال سیاه در سال 1401 از زیستگاه های مرجانی جزیره هنگام توسط گرگور و قلاب صید و جمع آوری شدند. پس از شناسایی و زیست سنجی، تمام نمونه ها تشریح و بافت های کبد، آبشش و عضله جدا و سنجش فلزات سنگین توسط ICP-MS انجام شد.
یافتهها: بر اساس نتایج زیست سنجی، میانگین طول استاندارد، طول کل و وزن ماهیان مورد مطالعه به ترتیب cm 1/4±23/3، cm 2/7±27/8 و g18/9±470/3 بود. بر اساس نتایج، عنصر آهن نسبت به سایر عناصر مورد مطالعه بیشترین تجمع را به ترتیب در بافت های آبشش و کبد به میزان 327/41 و µg/g 136/10 داشت و عنصر روی بیشترین میزان تجمع را در بافت عضله به میزانµg/g 2/68 داشت. عنصر نیکل نسبت به سایر عناصر مورد مطالعه کمترین تجمع را نشان داد. میزان عنصر سرب در بافتهای آبشش، کبد و عضله به ترتیب به میزان 1/38، 1/35 و µg/g 0/46 سنجش شد.
نتیجهگیری: مقدار عنصر سرب در عضله به عنوان بافت اصلی تغذیه ای به میزان µg/g 0/46 سنجش شد که بالاتر از برخی استانداردهای جهانی مانند WHO است؛ بنابراین از لحاظ بهداشتی مصرف ماهیان تجاری آلوده به فلزات سنگین توصیه نمیگردد. با انجام پایش های مداوم می توان وضعیت آلایندگی ماهیان را ارائه کرد، اما با این وجود مصرف گونه سرخو خال سیاه صید شده از اطراف جزیره هنگام باید با احتیاط صورت گیرد.
روش بررسی: در این مطالعه تعداد 30 قطعه ماهی سرخو خال سیاه در سال 1401 از زیستگاه های مرجانی جزیره هنگام توسط گرگور و قلاب صید و جمع آوری شدند. پس از شناسایی و زیست سنجی، تمام نمونه ها تشریح و بافت های کبد، آبشش و عضله جدا و سنجش فلزات سنگین توسط ICP-MS انجام شد.
یافتهها: بر اساس نتایج زیست سنجی، میانگین طول استاندارد، طول کل و وزن ماهیان مورد مطالعه به ترتیب cm 1/4±23/3، cm 2/7±27/8 و g18/9±470/3 بود. بر اساس نتایج، عنصر آهن نسبت به سایر عناصر مورد مطالعه بیشترین تجمع را به ترتیب در بافت های آبشش و کبد به میزان 327/41 و µg/g 136/10 داشت و عنصر روی بیشترین میزان تجمع را در بافت عضله به میزانµg/g 2/68 داشت. عنصر نیکل نسبت به سایر عناصر مورد مطالعه کمترین تجمع را نشان داد. میزان عنصر سرب در بافتهای آبشش، کبد و عضله به ترتیب به میزان 1/38، 1/35 و µg/g 0/46 سنجش شد.
نتیجهگیری: مقدار عنصر سرب در عضله به عنوان بافت اصلی تغذیه ای به میزان µg/g 0/46 سنجش شد که بالاتر از برخی استانداردهای جهانی مانند WHO است؛ بنابراین از لحاظ بهداشتی مصرف ماهیان تجاری آلوده به فلزات سنگین توصیه نمیگردد. با انجام پایش های مداوم می توان وضعیت آلایندگی ماهیان را ارائه کرد، اما با این وجود مصرف گونه سرخو خال سیاه صید شده از اطراف جزیره هنگام باید با احتیاط صورت گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
