دوره 16، شماره 2 - ( 6-1402 )                   جلد 16 شماره 2 صفحات 272-257 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ghafoori M, Cheraghi M, Kiani Sadr M, Lorestani B, Sobhanardakani S. Removal of tetracycline from aqueous solution using magnetite graphene oxide modified with β-cyclodextrin as a novel adsorbent: equilibrium and kinetic studies. ijhe 2023; 16 (2) :257-272
URL: http://ijhe.tums.ac.ir/article-1-6755-fa.html
غفوری محمد، چراغی مهرداد، کیانی صدر مریم، لرستانی بهاره، سبحان اردکانی سهیل. حذف تتراسایکلین از محلول های آبی با استفاده از نانوکامپوزیت گرافن اکساید مغناطیسی عامل دار شده با β سیکلودکسترین به‌ عنوان یک جاذب جدید: مطالعه تعادلی و سینتیکی. سلامت و محیط زیست. 1402; 16 (2) :257-272

URL: http://ijhe.tums.ac.ir/article-1-6755-fa.html


1- گروه علوم و مهندسی محیط‌ زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
2- گروه علوم و مهندسی محیط‌ زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران ، cheraghi@iauh.ac.ir
چکیده:   (609 مشاهده)
زمینه و هدف: آنتی‌بیوتیک ها آلاینده ­هایی نوظهور هستند که از طریق فاضلاب صنایع داروسازی، بیمارستانی و فاضلاب شهری به محیط ­زیست وارد می­ شوند. از این‌رو، این مطالعه با هدف بررسی کارایی حذف تتراسایکلین توسط نانوکامپوزیت گرافن اکساید مغناطیسی عامل ­دار شده با β سیکلودکسترین (GO@Fe3O4@β-CD) از محلول آبی انجام شد.
روش بررسی: در این پژوهش توصیفی، نانوکامپوزیت گرافن اکساید مغناطیسی عامل ­دار شده با β سیکلودکسترین سنتز و به ­عنوان جاذب برای حذف تتراسایکلین استفاده شد. خصوصیات ظاهری نانوکامپوزیت با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، دستگاه پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف‌سنجی مادون قرمز فوریه (FTIR) و آنالیز خاصیت مغناطیسی (VSM) بررسی شد. همچنین، اثر متغیرهای pH (3-9)، دوز جاذب ( g0/003-0/050)، زمان تماس ( min0-100) و دما (Cº 25-55) بر کارایی حذف تتراسایکلین مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته­ ها: نتایج آنالیز TGA نشان داد که نانوذرات GO@Fe3O4@β-CD تا دمای C° 400 مقاوم است. همچنین، نتایج بیان‌گر آن است که β سیکلودکسترین به ­طور یکنواخت بر روی سطح GO@Fe3O4 پراکنده شده­ است. به‌علاوه، بیشینه کارایی حذف تتراسایکلین مربوط به pH برابر با 7، دوز جاذب برابر با g 0/010، زمان تماس برابر با min 60 و دمای واکنش برابر با °C 25 بود. همچنین، تحت شرایط بهینه، جذب از ایزوترم جذب لانگمویر با ضریب همبستگی برابر با 0/992و مدل سینتیکی شبه درجه دوم با ضریب همبستگی برابر با 0/997، 0/999 و 0/998 به‌ترتیب برای غلظت­ های mg/L 30،mg/L  50 و mg/L 100 از ماده جذب‌ شونده پیروی کرده است. از طرفی، بیشینه ظرفیت جذب جاذب سنتز شده برابر با mg/g 357 برآورد شد.
نتیجه­ گیری: نانوکامپوزیت گرافن اکساید مغناطیسی عامل­ دار شده با β سیکلودکسترین می ­تواند به­ عنوان یک جاذب موثر و در دسترس برای حذف تتراسایکلین از پساب ­های صنعتی مورد استفاده قرار گیرد.
متن کامل [PDF 1391 kb]   (480 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تصفیه آب
دریافت: 1401/10/20 | پذیرش: 1402/4/5 | انتشار: 1402/6/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به سلامت و محیط زیست می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb