محمد فهیمی نیا، حسین جعفری منصوریان، اکبر اسکندری، محمد غفوری، عنایت افسر،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۱ )
زمینه و هدف: آلودگی بصری از مولفه‌های مهم و اساسی محیط‌های انسان ساخت در فضاهای شهری است. هدف از این تحقیق بررسی آلودگی بصری ناشی از مشاغل و کارگاه‌های شهر قم بود.
روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی- مقطعی بود که در ۶۷۰ واحد صنفی مرتبط با ۶۷ اتحادیه مشاغل شهری صورت گرفت. ابزار جمع‌آوری اطلاعات انجام بازدیدهای محلی، تهیه بانک اطلاعاتی و تکمیل پرسشنامه مبتنی بر معیارهای زیباشناختی شهری-محیطی بود. نتایج حاصله با نرم افزار Expert Choice نمره‌‌دهی و سپس رتبه‌بندی مشاغل بر حسب آلودگی بصری انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد از نظر مجموع آلودگی‌های بصری واحدهای شغلی تعویض روغن با امتیاز کل ۱، لوازم و مصالح ساختمانی ۰/۹۸۸، صافکاران ۰/۹۸۰، مکانیک ۰/۹۷۳، سرامیک‌سازان ۰/۹۴۴، گچ‌پزان و کوره‌پزان ۰/۹۳۳، موزائیک‌سازان ۰/۹۱۴، کارواش ۰/۸۸۵، سنگبران ۰/۸۷۲، قالیشویی ۰/۸۷۰، تراشکاران و آهنگران ۰/۸۵۷، درودگران ۰/۸۳۰، باطری‌سازان ۰/۸۲۵، درب و پنجره‌سازان آهنی ۰/۷۸۲ و تولید پرده و کرکره با امتیاز ۰/۷۵۳ دارای وضعیت نامناسبی بودند.
نتیجه‌گیری: به منظور کاهش آلودگی‌های بصری ناشی از مشاغل در کوتاه مدت بایستی نظارت و بازرسی‌های مستمر از مشاغل به‌عمل آید و در دراز مدت بایستی با انجام برنامه سازماندهی، مشاغل آلاینده به خارج از شهر منتقل شوند.
