زمینه و هدف: با گسترش صنعت ساختمان سازی و ارتباط نزدیک آن با بلایای طبیعی، آلایندهها و مسائل بهداشتی، این امر در دهههای اخیر برای محیط زیست نیز از اهمیت شایانی برخوردار شده است. هدف از این مطالعه توسعه یک مدل کمی درباره عملکرد ساختمانهای سبز شهری با استفاده از تحلیل ضرایب اکتشافی و تاییدکننده است.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه تحلیل مقطعی بود که در سال ۱۳۹۹ در شهر تهران انجام گرفت. در ابتدا، معیارها اصلی و معیارهای فرعی مرتبط با ساختمان سبز جمع آوری شدند، و سپس روایی و پایایی محتوای پرسشنامه اصلی با کمک ۱۱ متخصص و با استفاده نسبت روایی محتوا و آلفای کرونباخ توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ انجام گرفت. درنهایت پرسشنامه نهایی به ۲۹۵ کاربر ساختمان سبز داده شد تا عملکرد ساختمان سبز مدلسازی شود. جهت مدلسازی نهایی نیز از روش تحلیل عامل اکتشافی (EFA) و تحلیل عامل تاییدی (CFA) استفاده شد.
یافته‌ها: پرسشنامه نهایی شامل ۸ معیار اصلی و ۲۶ معیار فرعی به‌دست آمد. روایی و پایایی پرسشنامه بر‌اساس نتایج آزمون نسبت روایی محتوا و آلفای کرونباخ (آلفا بزرگ‌تر از ۰/۶) تایید شد. همچنین آزمون کروی بارتلت و مقیاس کیسر – میر – اولکین (KMO) کفایت نمونه‌ها برای نشان دادن همبستگی میان آیتم‌ها را تایید کردند (۰/۰۵< p).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که مدل ۸ ضریبی طراحی شده میتواند تاثیر عملکرد ساختمان سبز را به اندازه ۸۱/۶۴ درصد پیش بینی کند. همچنین نتایج CFA (مربع کای ۰/۰۹، ۰/۰۵> RMSEA و ۰/۰۹۸ = CFI) تایید کننده تناسب مدل برای ارزیابی عملکرد ساختمان سبز است.
