زمینه و هدف: نیروگاه گازی توس به عنوان یکی از منابع انتشار گازهای آلاینده در شمال غربی مشهد قرار دارد. این نیروگاه در مجاورت چندین منبع خطی، نقطه ای و سطحی دیگر قرار گرفته است و به این جهت تعیین سهم دقیق انتشار گازهای آلاینده این نیروگاه امکان پذیر نیست. بنابراین در این مطالعه از مدل‌سازی برای تخمین میزان پراکنش آلاینده های خروجی از این نیروگاه استفاده گردید.
روش بررسی: مدل سازی پراکنش اکسیدهای نیتروژن(NOx) و دی اکسید گوگرد (SO۲) خروجی از این نیروگاه با توربین V۹۴,۲ دارای مشعل‌های تیپ DLN، به وسیله نرم افزار Screen۳ با استفاده از اطلاعات غلظت آلاینده های خروجی، نشر جرمی و مشخصات دودکش واحدها، اطلاعات هواشناسی و نوع سوخت مصرفی انجام پذیرفت.
یافته‌ها: حداکثر غلظت NOX در فاصله حدود Km ۳۰ از نیروگاه μg/m۳ ۰۸/۱ بوده و حداکثر غلظت SO۲ در فاصله حدود Km ۳۰ از نیروگاه ۶۹/۳μg/m۳ تعیین مقدار گردید. نتایج حاصل از مدل‌سازی بیان‌گر انتشار آلاینده ها در غالب موارد در راستای شمال غرب به جنوب شرق است.
نتیجه‌گیری: با توجه به غلظت مورد اندازه گیری آلاینده های NOX و SO۲ ناشی از نیروگاه، غلظت این آلاینده ها در مقایسه با استانداردهای هوای پاک سازمان حفاظت محیط زیست بسیار کمتر است.
