دوره 18، شماره 1 - ( 3-1404 )                   جلد 18 شماره 1 صفحات 154-141 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه علوم و مهندسی محیط‌ زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
2- گروه علوم و مهندسی محیط‌ زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران ، s_sobhan@iauh.ac.ir
3- مرکز تحقیقات پیشگیری سوء مصرف مواد، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
چکیده:   (1196 مشاهده)
زمینه و هدف: هرچند که نانوذرات به‌دلیل خواص منحصر به‌فرد خود کاربرد وسیعی دارند؛ اما نگرانی در مورد اثرات بالقوه آن‌ها بر سلامت زیست‌مندان و محیط افزایش یافته است. از این‌رو، این مطالعه با هدف آسیب‌شناسی بافت‌‎های آبشش و روده ماهی گوپی (Poecilia reticulata) مدل آزمایشگاهی ناشی از مواجهه همزمان با نانوذره‌های نقره و اکسید گرافن انجام یافت.
روش بررسی: نرخ سمیت حاد (LC50) برای گروه‌های مختلف نانوذرات طی h 96 و با استفاده از نسخه 1/5 نرم‌افزار پروبیت محاسبه شد. سپس، برای آسیب‌شناسی بافت­ های آبشش و روده ماهی گوپی در مواجهه با نانوذرات مختلف از روش هماتوکسیلین-ائوزین و برای نشان دادن شدت آسیب‌های بافتی نیز از روش نیمه کمی استفاده شد.
یافته ­ها: نتایج نشان داد که سمیت حاد نانوذرات نقره، گرافن و ترکیب آن‌ها به‌ترتیب برابر با 2/6، 65/2 و mg/L 1/8 بوده است. همچنین، مواجهه همزمان این دو نانوذره، اثر هم ­بیشی سمیت حاد را بر روی بافت های ماهی گوپی نشان داد و روند میزان سمیت حاد نانوذرات از 24 تا h 96 روند افزایشی داشته است. از طرفی، مشخص شد که آسیب‌های هایپرپلازی، جوش‌خوردگی و چسبندگی لاملاهای ثانویه در بافت آبشش و ادغام ویلی‌ها، گسترش ساختار ویلی‌ها، افزایش تعداد سلول‌های خونی و فرسایش در بافت روده ماهی گوپی مهمترین آسیب‌های مواجهه با هر دو نانوذره بوده است.
نتیجه ­گیری: مواجهه هم‌زمان دو نانوذره نقره و نانوذره گرافن موجب افزایش سمیت حاد در ماهی گوپی شده و پیشنهاد می‌شود که با انجام مطالعه تکمیلی در این خصوص، اطلاعات جامعی از اثرات نانوذرات در طول زنجیر غذایی به‌دست آید.
 
متن کامل [PDF 1508 kb]   (452 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.