دوره 13، شماره 3 - ( 9-1399 )
جلد 13 شماره 3 صفحات 526-509 |
برگشت به فهرست نسخه ها
حمید کاریاب* 
1، فائزه کاریاب2
1، فائزه کاریاب2
1- گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران ، hkaryab@gmail.com
2- شرکت دانش بنیان اطلس آب گستر سارینا، مرکز رشد، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
2- شرکت دانش بنیان اطلس آب گستر سارینا، مرکز رشد، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
چکیده: (1349 مشاهده)
زمینه و هدف: از آنجائی‌که مدیریت پسماندهای صنعتی یکی از شیوه‌های موثر ایجاد تعامل بین صنعت و محیط‌زیست بوده و از طرفی مدیریت بهینه پسماند مستلزم اطلاع دقیق از کمیت و کیفیت پسماندهای صنعتی است، مطالعه حاضر با هدف بررسی جامع الگوی مدیریت پسماندهای صنعتی در استان قزوین انجام شد.
روش بررسی: براساس رهنمود سازمان حفاظت محیط زیست ایران صنایع در 10 گروه طبقه‌بندی و با توجه به فراوانی صنایع در هر گروه، تعداد 276 صنعت و 4 تصفیه‌خانه فاضلاب صنعتی انتخاب شد. از معیار کنوانسیون بازل جهت تشخیص پسماندهای صنعتی ویژه استفاده شد. میزان تولید پسماند صنعتی و همچنین الگوی مدیریت پسماند با مراجعه حضوری به صنایع و تکمیل پرسشنامه بدیع محقق ساخته تعیین شد.
یافته‌ها: پسماند شناسایی شده در صنایع 1726 نوع بود که 33/7 درصد آنها مطابق کنوانسیون بازل در زمره پسماندهای ویژه قرار گرفتند. میزان تولید ماهیانه پسماند ton 38826 و 86/1 درصد آن پسماند ویژه بود. صنایع شیمیایی با تولید ماهیانه ton 14380 پسماند صنعتی بیشترین سهم را داشتند. میزان بازیابی و بازیافت پسماندهای صنعتی به‌ترتیب 8/96 و 6/44 درصد بود و 36/44 درصد پسماند صنعتی به‌صورت مستقیم به فروش می‌رسید.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که مدیریت پسماندهای صنعتی در صنایع استان قزوین از الگوی مشخص پیروی نمی‌نماید و حجم انبوه تولید پسماند ویژه صنعتی در استان پتانسیل جدی آلایندگی محیط‌زیست و تهدید سلامت را دارا است. ایجاد مرکز پاسخگوی مدیریت پسماندهای صنعتی و طراحی و استقرار سیستم دفع متمرکز پسماند صنعتی در صنایع استان ضروری است.
روش بررسی: براساس رهنمود سازمان حفاظت محیط زیست ایران صنایع در 10 گروه طبقه‌بندی و با توجه به فراوانی صنایع در هر گروه، تعداد 276 صنعت و 4 تصفیه‌خانه فاضلاب صنعتی انتخاب شد. از معیار کنوانسیون بازل جهت تشخیص پسماندهای صنعتی ویژه استفاده شد. میزان تولید پسماند صنعتی و همچنین الگوی مدیریت پسماند با مراجعه حضوری به صنایع و تکمیل پرسشنامه بدیع محقق ساخته تعیین شد.
یافته‌ها: پسماند شناسایی شده در صنایع 1726 نوع بود که 33/7 درصد آنها مطابق کنوانسیون بازل در زمره پسماندهای ویژه قرار گرفتند. میزان تولید ماهیانه پسماند ton 38826 و 86/1 درصد آن پسماند ویژه بود. صنایع شیمیایی با تولید ماهیانه ton 14380 پسماند صنعتی بیشترین سهم را داشتند. میزان بازیابی و بازیافت پسماندهای صنعتی به‌ترتیب 8/96 و 6/44 درصد بود و 36/44 درصد پسماند صنعتی به‌صورت مستقیم به فروش می‌رسید.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که مدیریت پسماندهای صنعتی در صنایع استان قزوین از الگوی مشخص پیروی نمی‌نماید و حجم انبوه تولید پسماند ویژه صنعتی در استان پتانسیل جدی آلایندگی محیط‌زیست و تهدید سلامت را دارا است. ایجاد مرکز پاسخگوی مدیریت پسماندهای صنعتی و طراحی و استقرار سیستم دفع متمرکز پسماند صنعتی در صنایع استان ضروری است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |