دوره 11، شماره 2 - ( 6-1397 )                   جلد 11 شماره 2 صفحات 280-271 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، minamohaghegh23@gmail.com
چکیده:   (3411 مشاهده)
زمینه و هدف: امروزه استفاده فزآینده از آنتی­ بیوتیک ­ها به‌منظور کنترل بیماری­ و از طرفی مدیریت و دفع نامناسب پسماند­های دارویی در اماکن مختلف بهداشتی-درمانی، موجب بروز معضلات زیست­ محیطی شده و سلامت انسان را تهدید می‌نماید. تحقیق حاضر با هدف بررسی کارایی حذف آنتی­ بیوتیک مترونیدازول، به‌عنوان یکی از پرمصرف‌ترین داروها، در طول فرایند کمپوست‌سازی انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه، از روش کمپوست هوازی جهت حذف مترونیدازول استفاده شده است که برای تهیه آن، مخلوطی از فضولات دامی، زائدات میوه، کاه و لجن به‌کار برده شد. مترونیدازول در سه غلظت 20، 50 و mg/kg 100 به راکتورهای کمپوست اضافه شد. مدت زمان فرایند 40 روزه بود. نمونه برداری از راکتورها به‌صورت هفتگی بوده و جهت آنالیز آنتی­ بیوتیک از دستگاه HPLC مجهز به دتکتور UV استفاده گردید. تعداد نمونه ­ها 42 عدد بود و آزمایش دوبار تکرار شد. شرایط دما، رطوبت، pH و  C/N بستر کمپوست تحت پایش بود و جهت آنالیز نمونه ­ها از نرم افزار  SPSS22 استفاده شد.
یافته‌ها: کارایی حذف مترونیدازول پس از 21 روز برای راکتورها با غلظت 20، 50 و  mg/kg100 از آنتی ­بیوتیک به ترتیب برابر با 99/9، 96/73 و 93/48 درصد بود. با افزایش غلظت در راکتورها میزان حذف کاهش و با افزایش زمان درصد حذف افزایش یافته است. در انتهای فرایند، کارایی حذف برای هر سه راکتور 99/99 درصد بوده است. خصوصیات فیزیکی-شیمیایی کمپوست نهایی در محدوده استاندارد ملی بود.
نتیجه‌گیری: استفاده از فرایند کمپوست هوازی جهت حذف مترونیدازول، اثر بخش و سازگار با محیط زیست است. بطوری‌که در پایان فرایند 99/99 درصد مترونیدازول حذف شد.
 
متن کامل [PDF 1687 kb]   (1011 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1396/12/7 | پذیرش: 1397/4/25 | انتشار: 1397/6/31

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.