دوره 10، شماره 4 - ( 12-1396 )                   جلد 10 شماره 4 صفحات 522-511 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران ، hghizanloo@gmail.com
2- گروه آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
چکیده:   (3373 مشاهده)
زمینه و هدف: با بررسی غلظت فلزات سنگین موجود در نزولات جوی، اطلاعات مهمی در مورد منابع آلاینده‌ها در اتمسفر فراهم می‌گردد. از این‌رو در این مطالعه با هدف کمک به مدیران شهری در کنترل آلودگی شهر بجنورد، اقدام به اندازه‌گیری غلظت فلزات سنگین سرب، روی و مس در نمونه‌های آب باران حوضه شهری بجنورد در دو فصل پاییز و بهار شد.
روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی و تحلیل مقطعی انجام شد. برای اندازه‌گیری فلزات سنگین، تعداد 24 نمونه آب باران تهیه گردید و با استفاده از دستگاه جذب اتمی، مقدار غلظت فلزات سنگین موجود در نمونه‌های باران اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: نتایج نشان از قلیایی بودن pH در حوضه شهری بجنورد دارد. همچنین غلظت فلزات سنگین موجود در آب باران نیز در مقایسه با استانداردهای جهانی WHO و EPA، دارای اختلاف معنی‌دار (0/05>P) و کمتر از مقدار استانداردها است. همچنین نتایج آزمون همبستگی پیرسون (correlation Pearson) حاکی از آن است که بیشترین همبستگی مثبت بین عنصر روی و مس در نمونه‌های باران پاییز و بهار به ترتیب برابر با (0/733=r) و (0/190=r) برقرار است. این همبستگی با استفاده از آنالیز خوشه‌ای به روش سلسله مراتبی مورد تایید قرار گرفت.  
نتیجه‌گیری: پایین بودن مقادیر pH و از طرفی پایین بودن مقدار غلظت فلزات سنگین در مقایسه با استانداردهای جهانی، نشان از آلودگی پایین آب باران به فلزات سنگین است و خطری برای سلامتی مردم شهر وجود ندارد. غلظت عناصر سنگین در محدوده شهری حوضه‌های آبخیز شهری بیشتر از سایر سطوح حوضه بوده و بیشترین آلودگی مربوط به عنصر سرب در منطقه مسکونی و تجاری است که بیشترین ترافیک شهری در آن برقرار است. آلودگی فلزات سنگین در فصول مختلف نیز متغیر بوده و در نمونه‌های آب باران مربوط به فصل بهار بیشتر از پاییز است.
 
متن کامل [PDF 1485 kb]   (1313 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آب
دریافت: 1396/4/26 | پذیرش: 1396/10/18 | انتشار: 1396/12/16

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.