زمینه و هدف: نیروگاه گازی توس به عنوان یکی از منابع انتشار گازهای آلاینده در شمال غربی مشهد قرار دارد. این نیروگاه در مجاورت چندین منبع خطی، نقطه ای و سطحی دیگر قرار گرفته است و به این جهت تعیین سهم دقیق انتشار گازهای آلاینده این نیروگاه امکان پذیر نیست. بنابراین در این مطالعه از مدل‌سازی برای تخمین میزان پراکنش آلاینده های خروجی از این نیروگاه استفاده گردید.
روش بررسی: مدل سازی پراکنش اکسیدهای نیتروژن(NO_x) و دی اکسید گوگرد (SO2) خروجی از این نیروگاه با توربین V94.2 دارای مشعل‌های تیپ DLN، به وسیله نرم افزار Screen3 با استفاده از اطلاعات غلظت آلاینده های خروجی، نشر جرمی و مشخصات دودکش واحدها، اطلاعات هواشناسی و نوع سوخت مصرفی انجام پذیرفت.
 یافته‌ها: حداکثر غلظت NO_X در فاصله حدود Km 30 از نیروگاه μg/m³ 08/1 بوده و حداکثر غلظت SO2 در فاصله حدود Km 30 از نیروگاه  69/3μg/m³ تعیین مقدار گردید. نتایج حاصل از مدل‌سازی بیان‌گر انتشار آلاینده ها در غالب موارد در راستای شمال غرب به جنوب شرق است.
 نتیجه‌گیری: با توجه به غلظت مورد اندازه گیری آلاینده های NOX و SO2 ناشی از نیروگاه، غلظت این آلاینده ها در مقایسه با استانداردهای هوای پاک سازمان حفاظت محیط زیست بسیار کمتر است.