محمدعلی حسین‌پور فیضی، محمد مسافری، سعید دستگیری، معصومه مهدی‌پور، احمد کوشا،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۱ )
زمینه و هدف: دریافت غلظت‌های بالای فلوراید در آب
آشامیدنی باعث فلوروزیس دندانی می‌شود. در مطالعه حاضر شیوع فلوروزیس در جوامع
روستایی استان آذربایجان شرقی مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: سه روستای باشسیزکوه بستان آباد (mg/L ۱۲/۰= غلظت فلوراید آب آشامیدنی)، نقاره کوب جدید اهر (mg/L ۶/۰ منبع آب فعلی، mg/L ۴/۱-۱/۱ منبع
قدیمی)، قره بلاغ جلفا (mg/L ۳۵/۰ منبع آب
فعلی، mg/L ۴/۲ منبع قدیمی)،
به ترتیب به عنوان سطوح مواجهه پایین، متوسط و زیاد به فلوراید انتخاب و
کلیه ساکنین بالای ۶ سال روستا معاینه گردیدند. کیفیت منابع آب از طریق سوابق و هم‌چنین
انجام آنالیزهای جدید تعیین گردید.
یافته‌ها: در ۷/۶۲% افراد
فلوروزیس دندانی مشاهده شد. در ۵/۳۱ % از افراد فلوروزیس درجه۱، در ۴/۲۲% فلوروزیس درجه۲، در ۷/۷% فلوروزیس
درجه ۳ و در ۴ نفر نیز فلوروزیس درجه ۴ مشاهده شد. در روستاهای قره بلاغ، نقاره
کوب و باشسیزکوه به ترتیب ۸/۸۳% ، ۵/۷۰% و ۵/۳۲% افراد دارای درجاتی از فلوروزیس بودند. از نظر
آماری (ANOVA) تفاوت معنی‌داری در میانگین شیوع فلوروزیس بین سه روستا
وجود داشت (۰۰۱/۰>P). فلوروزیس هم در دندان‌های دایمی و هم دندان‌های شیری مشاهده گردید. متوسط
شاخص تجمعی فلوراید در افراد دارای فلوروزیس در مقایسه با افراد بدون فلوروزیس به
ترتیب برابر با mg
۲/۲۲۶۶۰ و ۲/۴۷۴۳ بود که بین این شاخص و فلوروزیس همبستگی وجود داشت (۴۱۳/R=۰).
نتیجه‌گیری: در هر سه روستای بررسی شده حتی روستای
باشسیزکوه بستان آباد درجات مختلف فلوروزیس دندانی وجود داشت. لازم است ارگان‌های
مسئول در ارتباط با دریافت فلوراید از آب آشامیدنی نگاه و رویکرد جدیدتری داشته
باشند
.
